Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Τα μεσημέρια



Όμορφα. Ζεστά. Ιδρωμένα μεσημέρια. Εκεί, ξαπλωμένοι στο κρεβάτι που καίει, περιμένουμε τη δύση του ήλιου να φέρει δροσερό φρέσκο αέρα. Το δέρμα καίει. Το μυαλό ταξιδεύει. Πόσο λατρεύω τη ρουτίνα των διακοπών. Όπου με αγγίζεις σε νιώθω ιδρωμένο και είναι ο ιδρώτας που με αγγίζει σαν το πιο καθαρό ρυάκι της γης. Και είναι η ανάσα σου που ανακατεύεται με τα τζιτζίκια, ο ομορφότερος ήχος.

Λυτρωτικά. Καλοκαιρινά. Ερωτικά μεσημέρια. Αλμυρά. Με ψιθύρους.
Ξαπλωμένοι εκεί, σε μια αργοπορημένη σιέστα. Μοιραζόμαστε αυτά που δεν βλέπουν τα μάτια τα ξένα. Μια σταλιά είναι ο πλανήτης αυτός και χωράει μόνο εσένα και μένα. Το κρεβάτι, σχεδία που μας ταξιδεύει σε απέραντες θάλασσες. Τα όνειρα μπερδεύονται. Σε κάτι τέτοια μεσημέρια σε αγαπώ πιο πολύ. Σε κατι τέτοια μεσημέρια φοβάμαι μη σε χάσω.

Μπορεί να ξυπνήσουμε κάτω από ένα ξάστερο ουρανό, μπορεί να προλάβουμε και το ηλιοβασίλεμα.
Σε αυτό το μπορεί χωρίς το πρέπει, είναι όλη η γλύκα τους.
Ιερά, καλοκαιρινά μεσημέρια.

4 σχόλια:

follow me ... σκέψεις, απόψεις είπε...

Ερωτευμένες, μεθυσμένες λέξεις πάθους, έλξης κι αγάπης, αυτό το λένε Ζωή !!! Να τη ζείτε όσο πιο γλυκά κι αλμυρά μπορείτε παιδιά !!!!!!!!!!!!!!
Φιλιά :)

follow me ... σκέψεις, απόψεις είπε...

Φίλη μου, έχεις μία πρόσκληση από μένα http://followkoko.blogspot.gr/, χωρίς καμία υποχρέωση να τη δεχτείς. Είναι ένα όμορφο νέο και διακριτικό παιχνίδι!
Φιλιά πολλά και καλό σου απόγευμα!!!

Aνν Λου είπε...

έχεις αργήσει να ξαναγράψεις και σε περιμένω.

Ανώνυμος είπε...

Το καλοκαίρι άλλωστε είναι μία όμορφη εποχή για στοχασμούς και συγγραφές